Zaterdag 16 juni; Spanning en Sensatie

De meer oplettende lezers en degenen die mijn capriolen volgen weten waarschijnlijk wel dat er nog een aantal zeer makkelijke soorten op mijn jaarlijst ontbreekt. Langzaam gaat de lente over in de zomer en dit is ook te merken aan de vogels. Het is stiller aan het worden. Natuurlijk kan de maand juni nog ongelooflijk goed zijn en er kan zo ineens een Mega-Mind-Fucker vallen en is het altijd een risico te ver af te dwalen van de Top of Holland maar deze zaterdag leek mij een geschikt moment om naar het zuiden af te reizen en drie van deze ‘inkoppers’ op te rollen.

Daarom de wekker maar net zo laten staan als anders en op de normale ‘doordeweekse’ tijd uit het bed gesprongen. Koffie gezet, brood gesmeert en iets voor half zeven was ik onderweg naar het zuidwestelijke deel van ons land. De Slikken van Bommenede aan de Grevelingen was mijn doel. Op een zaterdagmorgen vroeg is het altijd goed doorrijden en zo was ik dan ook net voor half negen in de werkhaven die direct naast de Slikken ligt. In het oosten was de lucht pikzwart van een zeer zware bui. Een kwartier eerder reed ik nog in deze bui en ik was dan ook erg blij dat het in de haven droog was. Beetje vreemde zin maar vooruit... Een korte blik over de dijk leverde al direct een nieuwe jaarsoort op in de vorm van een rondvliegende Dwergstern (# 281). De telescoop erbij gepakt en tijdens een korte scan over de zandplaten zag ik meerdere Strandplevieren (# 282). Dat ging wel heel erg eenvoudig en eigenlijk had ik het ook niet anders verwacht.

Koffie gepakt en al die (broedende) Dwergsterns en Strandplevieren eens goed bekeken. Een tweede bak koffie en nog een paar keer de slikken afgekeken. Dit leverde niet zo veel op en ik besloot de Delta uit te rijden en op weg te gaan naar de volgende jaarsoort. Het was nog steeds niet druk op de weg en ik was dan ook in no-time bij het Vispaleis in Hoek van Holland. Het was nog steeds vroeg en het paleis was dan ook gesloten. Een paar Kauwtjes en wat trimmers en wandelaars liepen er rond en dat was het. Ik reed een paar rondjes en zocht de grasveldjes en daken van de huizen af. Niks te zien, misschien was ik gewoon te vroeg en verschijnen ze pas als het Vispaleis open is en het dus drukker is.

Telefoon, Hans ter Haar, een langsvliegende adulte Steppenkiekendief bij Egmond Aan Zee meldt hij. Interessant als je bedenkt dat eerder deze week, op 13 juni ook een adulte vogel in Noord-Holland is gezien, toen in de Amsterdamse Waterleidingsduinen. Dezelfde vogel die daar rondhangt? Toch maar eerst concentreren op de jaarsoort die ik in Hoek van Holland nog kan ‘doen’. Plotseling hoor ik een roep die ik wel kan dromen, die ik nog heel goed ken van Noord-India... ‘dat is ‘m!’ denk ik en dan vliegt daar ineens een Huiskraai (# 283) langs. De vogel gaat langs de parkeerplaatsen zitten en begint aan een plastic zak te sjorren. Hij blijft roepen en is in het geheel niet schuw. Eigenlijk is de vogel best wel tam en het lukt zelfs mij een paar bewijsplaatjes te maken.

Eenvoudig en zonder enige spanning en sensatie drie jaarsoorten aan de lijst kunnen toevoegen. Wel wat saai, de adrenaline door je lijf voelen gieren is toch vele malen leuker. Oh ja, over gieren gesproken... Toen ik eenmaal thuis was belde Hans te Haar me nog een keer. Vanmorgen zijn 18 Vale Gieren gezien bij Ruisbroek in België. De vogels vlogen in noordelijke richting en kunnen dus best in ons land opduiken. Wie weet, misschien is dit de volgende jaarsoort?